پیچ‌خوردگی زانو یکی از آسیب‌های رایج مفصل زانو است که می‌تواند در اثر حرکات ناگهانی، زمین‌خوردن یا فعالیت‌های ورزشی ایجاد شود و درد، تورم یا محدودیت حرکتی به‌دنبال داشته باشد. در چنین شرایطی، بسیاری از بیماران به‌دنبال راهکارهایی برای کاهش درد و حمایت از مفصل هستند. یکی از گزینه‌های محبوب در این زمینه، استفاده از زانوبند طبی است. اما سؤال مهم اینجاست: آیا زانو بند واقعاً در کاهش درد ناشی از پیچ‌خوردگی زانو مؤثر است؟ در این مقاله از فست طب، به‌صورت علمی و کاربردی بررسی می‌کنیم که زانوبند چه نقشی در مدیریت درد پیچ‌خوردگی دارد، چه مدل‌هایی برای این آسیب مناسب‌اند و در چه شرایطی باید از آن استفاده کرد.
پیچ‌خوردگی زانو دقیقاً چیست؟
پیچ‌خوردگی زانو به آسیب‌دیدگی رباط‌های اطراف مفصل زانو گفته می‌شود که در اثر کشیدگی، پارگی جزئی یا کامل این رباط‌ها به‌وجود می‌آید. این وضعیت معمولاً زمانی رخ می‌دهد که زانو به‌طور ناگهانی و غیرطبیعی پیچیده یا خم شود، مانند هنگام افتادن، پیچیدن ناگهانی پا یا وارد آمدن فشار ناگهانی در حین ورزش. بسته به شدت آسیب، پیچ‌خوردگی زانو می‌تواند باعث درد، تورم، ناپایداری مفصل و محدودیت در حرکت شود و نیاز به درمان محافظتی، فیزیوتراپی یا در موارد شدید، مداخله پزشکی داشته باشد.
دلایل رایج پیچ‌خوردگی زانو
در بسیاری از مواقع، پیچ‌خوردگی زانو به‌دلیل حرکات ناگهانی یا فشارهای بیش‌ازحدی ایجاد می‌شود که فراتر از توان تحمل رباط‌های زانو است. این اتفاق می‌تواند در محیط‌های ورزشی، فعالیت‌های روزمره یا حتی هنگام راه رفتن روی سطوح لغزنده رخ دهد. در ادامه به مهم‌ترین دلایل بروز این آسیب اشاره می‌کنیم:
- چرخش ناگهانی یا شدید مفصل زانو
- افتادن یا سر خوردن روی سطح سخت یا لغزنده
- برخورد مستقیم یا ضربه به زانو (در ورزش یا تصادف)
- فرود اشتباه هنگام پرش یا پریدن
- خم کردن یا باز کردن ناگهانی زانو خارج از دامنه حرکتی طبیعی
- استفاده از کفش نامناسب یا عدم آمادگی عضلانی هنگام فعالیت‌های فیزیکی
شدت‌های مختلف پیچ‌خوردگی
پیچ‌خوردگی زانو می‌تواند در درجات و شدت‌های مختلفی رخ دهد که هر کدام نیاز به مراقبت و درمان متفاوتی دارند. این آسیب به سه درجه تقسیم می‌شود: از کشیدگی خفیف رباط‌ها تا پارگی کامل و ناپایداری شدید مفصل. آشنایی با درجات پیچ‌خوردگی به تشخیص بهتر و انتخاب روش درمانی مناسب کمک می‌کند.
-
خفیف: کشیدگی رباط بدون پارگی
-
متوسط: پارگی جزئی رباط همراه با تورم و محدودیت حرکت
-
شدید: پارگی کامل رباط و بی‌ثباتی محسوس مفصل زانو (نیازمند درمان تخصصی)
علائم شایع پیچ خوردگی زانو
علائم پیچ‌خوردگی زانو معمولاً بلافاصله پس از آسیب ظاهر می‌شوند و شدت آن‌ها بسته به میزان کشیدگی یا پارگی رباط متفاوت است. درد، تورم و محدودیت حرکت از نشانه‌های اصلی این آسیب هستند که می‌توانند فعالیت‌های روزمره را مختل کنند. شناخت این علائم به تشخیص سریع‌تر و پیشگیری از آسیب بیشتر کمک می‌کند.
- درد ناگهانی و شدید در ناحیه زانو
- تورم یا التهاب اطراف مفصل
- کبودی یا تغییر رنگ پوست
- ناپایداری یا حس لق بودن زانو
- محدود شدن دامنه حرکتی
- شنیدن صدای “تق” یا پارگی هنگام آسیب
- حساسیت به لمس در ناحیه آسیب‌دیده
چرا پیچ‌خوردگی زانو دردناک است؟
برای درک نقش زانوبند در کاهش درد، ابتدا باید بدانیم منشأ درد در پیچ‌خوردگی چیست. هنگام پیچ‌خوردگی، رباط‌های اطراف زانو دچار کشیدگی یا پارگی می‌شوند که این آسیب منجر به تحریک پایانه‌های عصبی و ایجاد التهاب در بافت‌ها می‌شود. التهاب و تورم حاصل از این فرآیند باعث فشار موضعی، حساسیت به لمس و در نهایت احساس درد شدید یا مداوم در ناحیه زانو خواهد شد.
دلایل اصلی درد پیچ‌خوردگی
درد ناشی از پیچ‌خوردگی زانو معمولاً حاصل ترکیبی از آسیب‌های ساختاری و واکنش‌های طبیعی بدن به آسیب است. هنگامی که رباط‌ها بیش‌ازحد کشیده یا پاره می‌شوند، پایانه‌های عصبی تحریک شده و التهاب آغاز می‌شود. این فرآیند باعث تورم، محدودیت حرکتی و درد شدید در محل آسیب می‌گردد.
۱. التهاب و تجمع مایع در مفصل
یکی از دلایل اصلی درد پس از پیچ‌خوردگی زانو، ایجاد التهاب و تجمع مایع در ناحیه مفصل است. وقتی رباط‌ها آسیب می‌بینند، بدن به‌طور طبیعی برای ترمیم بافت، واکنش التهابی نشان می‌دهد که منجر به تورم، گرما و درد می‌شود. این التهاب و فشار حاصل از مایعات جمع‌شده باعث تشدید درد و محدود شدن حرکت زانو خواهد شد.
۲. تحریک پایانه‌های عصبی اطراف رباط‌ها
در هنگام پیچ‌خوردگی زانو، پایانه‌های عصبی اطراف رباط‌های آسیب‌دیده تحریک می‌شوند که یکی از عوامل اصلی احساس درد شدید و فوری است. این پایانه‌ها نسبت به کشیدگی یا پارگی بسیار حساس‌اند و با ارسال سیگنال به مغز، درد را به‌عنوان یک هشدار اعلام می‌کنند. همین تحریک عصبی مداوم می‌تواند باعث درد مزمن یا تیرکشنده در ناحیه زانو شود، به‌ویژه هنگام حرکت یا فشار.
۳. بی‌ثباتی و حرکت ناخواسته مفصل
پس از پیچ‌خوردگی، بی‌ثباتی مفصل زانو به‌دلیل ضعف یا پارگی رباط‌ها ممکن است ایجاد شود، که این وضعیت خود عاملی برای تشدید درد است. هنگامی که مفصل نتواند به‌درستی در جای خود تثبیت شود، حرکات ناخواسته یا لغزش‌های جزئی اتفاق می‌افتد که باعث تحریک مجدد بافت آسیب‌دیده و افزایش التهاب می‌شود. این ناپایداری می‌تواند احساس لق بودن، درد در حین راه رفتن و ترس از افتادن را در فرد افزایش دهد.
۴. واکنش محافظتی عضلات
در واکنش به پیچ‌خوردگی زانو، عضلات اطراف مفصل به‌طور طبیعی دچار انقباض محافظتی می‌شوند تا از حرکت بیشتر و آسیب مجدد جلوگیری کنند. این انقباض غیرارادی ممکن است باعث اسپاسم عضلانی، گرفتگی و افزایش درد در ناحیه زانو یا ران شود. هرچند این واکنش محافظتی مفید است، اما در صورت ادامه‌دار بودن می‌تواند خود به یک منبع درد و ناراحتی تبدیل شود.
همچنین بخوانید: آیا استرس عامل اصلی زانو درد شماست؟ بررسی علمی به همراه روش‌های درمان موثر
زانوبند چگونه در کاهش درد پیچ‌خوردگی زانو مؤثر است؟
زانوبند طبی با ایجاد فشار کنترل‌شده و حمایت از مفصل زانو، نقش مهمی در کاهش درد ناشی از پیچ‌خوردگی دارد. این وسیله با محدود کردن حرکات ناگهانی یا آسیب‌زننده، به ثبات مفصل کمک کرده و مانع تحریک مجدد رباط‌های آسیب‌دیده می‌شود. همچنین برخی زانوبندها با ایجاد گرمای موضعی، موجب بهبود گردش خون و کاهش التهاب می‌شوند که به تسکین درد کمک می‌کند.
در ادامه، به چند نقش اصلی زانوبند در این زمینه اشاره می‌کنیم:
۱. تثبیت مفصل زانو
یکی از اصلی‌ترین مزایای زانوبند در درمان پیچ‌خوردگی زانو، تثبیت مفصل است. زانوبند با فشرده‌سازی ملایم و محدود کردن حرکات ناگهانی یا اضافی، از جابجایی بیش‌ازحد زانو جلوگیری می‌کند. این حمایت مکانیکی باعث کاهش فشار بر رباط‌های آسیب‌دیده و تسریع روند ترمیم بافت می‌شود.
۲. مهار لرزش و حرکات ثانویه
در زمان آسیب‌دیدگی، حتی لرزش‌های جزئی یا حرکات ثانویه مفصل می‌توانند باعث تحریک مجدد رباط‌های آسیب‌دیده شوند و درد را تشدید کنند. زانوبند با ایجاد فشار یکنواخت و پایدار روی مفصل، این حرکات ناخواسته را مهار کرده و آرامش عضلانی بیشتری فراهم می‌کند. در نتیجه، مفصل در شرایطی ایمن‌تر قرار می‌گیرد و درد کاهش می‌یابد.
۳. کاهش انقباض بیش‌ازحد عضلات محافظ
پس از پیچ‌خوردگی زانو، عضلات اطراف مفصل معمولاً دچار انقباض محافظتی بیش‌ازحد می‌شوند تا از حرکت بیشتر جلوگیری کنند. این واکنش گرچه طبیعی است، اما می‌تواند باعث گرفتگی، خستگی و افزایش درد شود. استفاده از زانوبند با ایجاد حمایت بیرونی، فشار را از روی عضلات کاهش داده و به آن‌ها اجازه می‌دهد در حالت آرام‌تری قرار بگیرند.
۴. محدودسازی دامنه حرکت برای پیشگیری از آسیب مجدد
زانوبند با محدود کردن دامنه حرکتی مفصل زانو، از انجام حرکاتی که ممکن است باعث کشیدگی یا پارگی مجدد رباط‌ها شوند جلوگیری می‌کند. این کنترل حرکتی به ویژه در مراحل اولیه بهبودی اهمیت زیادی دارد، زیرا مفصل هنوز در برابر آسیب‌پذیر است. در نتیجه، زانوبند از بازگشت مجدد درد و آسیب جلوگیری کرده و شرایط بهبودی را پایدارتر می‌سازد.
چه نوع زانوبندی برای پیچ‌خوردگی زانو مناسب‌تر است؟
همه زانوبندها برای پیچ‌خوردگی مفید نیستند. بسته به مرحله آسیب (حاد، نیمه‌حاد یا دوره نقاهت)، باید از مدل مناسب استفاده کرد تا هم درد کاهش یابد، هم آسیب تشدید نشود، و هم عضلات ضعیف نشوند.
در ادامه، نوع زانوبند مناسب برای هر وضعیت را بررسی می‌کنیم:
۱. فاز حاد (۱ تا ۳ روز اول)
در روزهای اولیه پیچ‌خوردگی زانو که تورم، التهاب و درد شدید است، بهترین گزینه زانوبندهای فشاری و ساده هستند که بدون ایجاد فشار زیاد، حمایت اولیه را فراهم می‌کنند. این مدل‌ها با کنترل حرکت مفصل و کاهش لرزش، به کاهش التهاب کمک می‌کنند. زانوبندهای کشی یا بانداژهای قابل تنظیم در این مرحله کاربردی و ایمن‌تر هستند.
-
زانوبند کشی ساده یا الاستیک
-
بانداژ فشاری سبک با قابلیت تنظیم
-
بدون آتل فلزی یا قطعات سخت (برای جلوگیری از فشار بیش‌ازحد)
-
قابل استفاده در کنار کمپرس سرد
-
سبک، قابل تنفس و راحت برای استفاده طولانی‌مدت
-
ایجاد حمایت اولیه بدون محدودیت کامل حرکت
-
کمک به کاهش تورم، التهاب و جلوگیری از آسیب بیشتر
۲. فاز نیمه‌حاد (روز چهارم تا هفته دوم)
در مرحله بعدی پیچ‌خوردگی زانو درد و تورم تا حدی کاهش یافته اما مفصل هنوز به حمایت نیاز دارد. در این مرحله، زانوبندهایی با حمایت متوسط و قابلیت تنظیم فشار، بهترین گزینه هستند تا حرکت کنترل‌شده مفصل را ممکن سازند و از آسیب مجدد جلوگیری کنند. هدف در این دوره، حفظ ثبات همراه با شروع تدریجی حرکت ایمن مفصل است.
- زانوبندهای کشی تقویت‌شده با بند یا نوارهای ولکرو
- مدل‌هایی با فنر یا آتل نرم جانبی برای افزایش پایداری
- قابل تنظیم برای کنترل فشار و دامنه حرکت
- مناسب برای انجام فعالیت‌های سبک یا بازتوانی اولیه
- کمک به بازگشت تدریجی حرکت بدون فشار مستقیم بر رباط‌ها
- راحت و قابل استفاده در طول روز بدون محدودیت کامل حرکتی
۳. دوره نقاهت و بازگشت به فعالیت:
در دوره نقاهت هدف اصلی محافظت از مفصل در برابر آسیب مجدد و حمایت از عضلات در حین حرکت و فعالیت روزمره یا ورزشی است. در این مرحله، زانوبندهایی با ساختار قوی‌تر و قابلیت تنظیم دقیق، برای تثبیت بهتر مفصل و پشتیبانی در حین تحرک مناسب‌تر هستند. این نوع زانوبندها به فرد کمک می‌کنند با اطمینان بیشتری به فعالیت‌های روزمره یا تمرینات بازگردد.
- زانوبندهای دارای آتل نیمه‌سخت یا فنر جانبی
- مدل‌های ورزشی با طراحی ارگونومیک و ضدلغزش
- دارای بندهای قفل‌شونده برای تنظیم دقیق فشار
- مناسب برای فعالیت‌های بدنی متوسط تا شدید
- کمک به پیشگیری از پیچ‌خوردگی مجدد هنگام تحرک
- قابل استفاده زیر لباس و دارای تهویه مناسب
زاپیامکس در کجا کاربرد دارد؟
زانوبند زاپیامکس برای فاز حاد مناسب نیست. اما در مرحله‌ی نقاهت، بازسازی عضله و مدیریت دردهای مزمن باقیمانده، یک ابزار ارزشمند محسوب می‌شود. زاپیامکس با ترکیبی از پشتیبانی مکانیکی، گرمای موضعی و تحریک عضلانی ملایم، به بهبود گردش خون، کاهش دردهای مزمن و تسریع بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده کمک می‌کند.
به‌خصوص برای افرادی که پس از بهبود اولیه همچنان دچار خشکی مفصل، ضعف عضلانی یا درد باقیمانده هستند، زاپیامکس یک ابزار درمانی مؤثر و غیرتهاجمی به شمار می‌آید. این زانوبند همچنین برای استفاده در فعالیت‌های سبک روزمره یا هنگام بازگشت به ورزش مناسب است و می‌تواند اعتمادبه‌نفس حرکتی بیمار را افزایش می‌دهد
تحریک عضلات با پالس الکتریکی – بخشی از فناوری UIC در زاپیامکس
در زانوبند زاپیامکس، یکی از اجزای اصلی فناوری UIC، استفاده از پالس‌های الکتریکی کنترل‌شده است. این پالس‌ها (مشابه EMS) به‌صورت هدفمند به عضلات اطراف زانو فرستاده می‌شن و تأثیرات زیر رو دارن:
-
بدون نیاز به حرکت فیزیکی، عضلات فعال می‌مونن و از تحلیل رفتن محافظت می‌شن
-
گردش خون در ناحیه مفصل افزایش پیدا می‌کنه → التهاب و ورم کمتر می‌شه
-
احساس گرفتگی یا خشکی عضله کاهش پیدا می‌کنه و حس سبکی ایجاد می‌شه
این قابلیت از زاپیامکس یک گزینه‌ی ایده‌آل برای افرادی می‌سازه که مثلاً بعد از پیچ‌خوردگی زانو هنوز با درد، ضعف عضله یا ناپایداری مفصل درگیرن و نمی‌تونن به‌راحتی تحرک داشته باشن.
آیا زانوبند باعث وابستگی یا ضعف عضله می‌شود؟
استفاده نادرست یا طولانی‌مدت از زانوبند می‌تواند منجر به ضعف عضلات اطراف زانو و وابستگی عملکردی شود، زیرا عضلات کمتر درگیر می‌شوند و به‌مرور قدرت خود را از دست می‌دهند. با این حال، اگر زانوبند فقط در دوره‌های مشخص و با نظر پزشک یا فیزیوتراپیست استفاده شود، نه‌تنها باعث ضعف نمی‌شود بلکه به پیشگیری از آسیب مجدد کمک خواهد کرد. رعایت تعادل بین استفاده حمایتی و انجام تمرینات تقویتی، کلید جلوگیری از وابستگی به زانوبند است.
اگر زانوبند را دائماً، بدون برنامه و حتی در زمان استراحت استفاده کنید:
-
عضلات به حمایت خارجی عادت می‌کنند
-
فعالیت عضله کاهش می‌یابد
-
در بلندمدت ممکن است عضله تحلیل برود و به زانو آسیب بیشتری وارد شود
اما اگر زانوبند را در زمان مناسب، برای فعالیت هدفمند استفاده کنید:
-
به مفصل فرصت ترمیم بدون تحریک اضافی می‌دهد
-
اعتماد حرکتی بیمار را افزایش می‌دهد
-
از حرکات اشتباه جلوگیری می‌کند
-
در مدل‌هایی مانند زاپیامکس، حتی عضله نیز تحریک شده و تقویت می‌شود
چه زمانی باید از زانوبند استفاده کرد؟ و چه زمانی نه؟
استفاده از زانوبند زمانی توصیه می‌شود که مفصل زانو دچار آسیب، ناپایداری یا درد ناشی از شرایطی مانند پیچ‌خوردگی، کشیدگی رباط یا آرتروز باشد؛ در این موارد، زانوبند می‌تواند با ایجاد حمایت، کاهش فشار و محدود کردن حرکات ناگهانی به روند بهبودی کمک کند.
همچنین در دوران نقاهت یا هنگام بازگشت به فعالیت پس از آسیب، استفاده از زانوبند باعث افزایش اعتمادبه‌نفس حرکتی فرد می‌شود. اما استفاده دائمی یا بی‌مورد از زانوبند، به‌ویژه در زمان‌هایی که درد وجود ندارد یا بدن نیاز به تقویت عضلات دارد، می‌تواند منجر به وابستگی، ضعف عضلات پشتیبان و کاهش تحرک طبیعی مفصل شود. بنابراین، بهتر است زانوبند فقط طبق تجویز پزشک و در بازه‌های زمانی مشخص استفاده شود.
چه زمانی استفاده از زانوبند ضروری است؟
استفاده از زانوبند در شرایط خاصی می‌تواند نقش محافظتی و درمانی مهمی ایفا کند. زمانی که زانو دچار آسیب‌دیدگی، بی‌ثباتی یا درد ناشی از پیچ‌خوردگی، التهاب یا جراحی باشد، زانوبند با محدود کردن حرکت و حمایت از مفصل به بهبود کمک می‌کند. همچنین در حین فعالیت‌های بدنی یا بازتوانی، استفاده از آن از آسیب مجدد پیشگیری می‌کند.
در ۲۴ تا ۷۲ ساعت اول پس از پیچ‌خوردگی
-
برای کاهش حرکت مفصل، کاهش التهاب و درد
-
زانوبند در این مرحله مثل یک “بانداژ پیشرفته” عمل می‌کند.
-
بهتر است در کنار یخ‌گذاری و بالا نگه‌داشتن پا استفاده شود.
هنگام ایستادن طولانی یا حرکت در دوران نقاهت
-
مثلاً هنگام رفتن به محل کار، خرید، یا انجام کارهای روزمره
-
برای پیشگیری از فشار ناگهانی یا حرکات غلط مفصل
-
کمک به بازسازی اعتماد حرکتی
در زمان انجام تمرینات فیزیوتراپی
-
زانوبند به بیمار کمک می‌کند در تمرینات ساده، تعادل بیشتری داشته باشد.
-
از حرکت‌های ناگهانی در تمرین جلوگیری می‌کند.
در مدل‌هایی مانند زاپیامکس
-
پس از آسیب، در فاز نقاهت
-
هنگام استراحت (نه حین راه رفتن)
-
برای تحریک عضله، کاهش التهاب و بهبود عملکرد بدون وابستگی حرکتی
چه زمانی استفاده از زانوبند توصیه نمی‌شود؟
در برخی موارد، استفاده از زانوبند می‌تواند بیشتر مضر باشد تا مفید. زمانی که درد یا التهاب وجود ندارد و بدن نیاز به تقویت عضلات و تحرک طبیعی دارد، استفاده مداوم از زانوبند ممکن است باعث ضعف عضلات پشتیبان و کاهش عملکرد طبیعی مفصل شود. همچنین هنگام خواب یا ورزش‌های شدید بدون مشورت پزشک، استفاده از زانوبند توصیه نمی‌شود.
به‌صورت دائمی و بدون وقفه
-
استفاده شبانه‌روزی حتی هنگام استراحت، خواب یا نشستن‌های طولانی، باعث وابستگی عضله می‌شود.
-
عضله تنبل می‌شود و وابستگی به پشتیبانی خارجی افزایش می‌یابد.
پس از بهبود کامل، بدون دلیل خاص
-
پس از بازگشت کامل عملکرد زانو و عضله، باید زانوبند کنار گذاشته شود.
-
تداوم استفاده می‌تواند الگوی حرکتی طبیعی را مختل کند
بدون مشورت در آسیب‌های جدی (مثلاً پارگی کامل رباط)
-
در این موارد، زانوبند جایگزین درمان تخصصی یا جراحی نیست.
-
ممکن است تأخیر در درمان اصلی ایجاد کند.
سخن آخر
در پایان، می‌توان گفت که زانوبند طبی یکی از ابزارهای مفید و مؤثر در مدیریت پیچ‌خوردگی زانو است؛ اما تنها در صورتی نتیجه‌بخش خواهد بود که در زمان مناسب و با آگاهی استفاده شود. این وسیله می‌تواند درد، التهاب و بی‌ثباتی مفصل را کاهش دهد و به بازگشت سریع‌تر فرد به فعالیت‌های روزمره کمک کند. با این حال، وابستگی بی‌مورد یا استفاده طولانی‌مدت بدون مشورت با پزشک ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. بنابراین، انتخاب نوع زانوبند مناسب، استفاده هدفمند و ترکیب آن با تمرینات تقویتی، کلید دستیابی به بهبودی کامل و پایدار است.
سوالات متداول
۱. آیا زانوبند می‌تواند پیچ‌خوردگی زانو را به‌طور کامل درمان کند؟
خیر. زانوبند به کاهش درد و حمایت از مفصل کمک می‌کند اما جایگزین درمان اصلی (استراحت، فیزیوتراپی یا در موارد شدید درمان پزشکی) نیست.
۲. چند ساعت در روز باید از زانوبند استفاده کرد؟
معمولاً ۴ تا ۶ ساعت در روز در دوره آسیب کافی است؛ اما باید طبق نظر پزشک یا فیزیوتراپیست تنظیم شود، نه به‌صورت مداوم یا شبانه‌روزی.
۳. آیا زانوبند برای همه نوع پیچ‌خوردگی مناسب است؟
خیر. نوع زانوبند بسته به شدت آسیب (خفیف، متوسط یا شدید) متفاوت است و استفاده از مدل نامناسب ممکن است آسیب را تشدید کند.
۴. استفاده از زانوبند در خواب اشکالی دارد؟
در بیشتر موارد توصیه نمی‌شود، مگر در آسیب‌های خاص یا با تجویز پزشک. زانوبند در خواب می‌تواند مانع جریان خون یا آرامش مفصل شود.
۵. آیا زانوبند عضلات پا را ضعیف می‌کند؟
اگر به‌درستی و فقط در مواقع لازم استفاده شود، خیر. اما استفاده مداوم و بی‌رویه بدون تمرینات تقویتی می‌تواند باعث ضعف عضلات شود.
تیم تحریریه فست‌طب متشکل از کارشناسان محتوای علاقه‌مند به حوزه سلامت و پزشکی است که با چندین سال تجربه، زیر نظر پزشکان متخصص ارتوپد و با بهره‌گیری از منابع معتبر علمی، مطالب را به‌دقت گردآوری و تدوین می‌کنند.
