در بین روش‌های متنوع درمان غیرجراحی تنگی کانال نخاعی، تزریق استروئیدها و بی‌حس‌کننده‌ها به منطقه اطراف نخاع یکی از موثرترین روش‌هاست که به کاهش علائم و بهبود وضعیت بیمار کمک می‌کند. پزشکان از انواع  داروهای تزریقی شامل شل کننده‌های عضلانی، استروئیدی  و غیر استروئیدی  به عنوان یک گزینه تسکین درد برای کاهش کمردرد مزمن ناشی از تنگی کانال نخاعی استفاده می‌کنند.

این آمپول‌ها برای تنگی کانال نخاعی به شکل یک داروی ضد التهابی به فضای اپیدورال اطراف اعصاب نخاع  یا عضلات ناحیه اطراف تزریق می‌شوند. به این ترتیب به کاهش التهاب، تورم و فشار در ناحیه تنگی کمک می‌کند و در نتیجه علائم مربوط به تنگی کانال نخاعی را کاهش می‌دهند. در این مطلب از فست طب به بررسی و معرفی آمپول برای تنگی کانال نخاع می‌پردازیم‌.

آمپول‌های شل کننده عضلانی؛ مدیریت درد کمر

استفاده از شل کننده‌های عضلانی برای درمان تنگی کانال نخاعی به عنوان یکی از روش‌های درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما این روش بیشتر برای مدیریت علائم و کنترل درد استفاده می‌شود تا درمان مستقیم تنگی کانال نخاعی. این داروها با کاهش فعالیت عضلات و شل کردن آنها، می‌توانند به تسکین درد و کاهش فشار بر روی نخاع کمک کنند. اما مهمترین نکته این است که استفاده از شل کننده‌های عضلانی برای درمان تنگی کانال نخاعی باید تحت نظر پزشک متخصص و با دقت صورت گیرد.

آمپول متوکاربامول؛ کاهش انقباض عضلانی

متوکاربامول با نام تجاری روباکسین است که به عنوان یک مهارکننده عصبی عمل می‌کند. آمپول متوکاربامول معمولاً برای تنگی کانال نخاعی به عنوان یکی از درمان‌های مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با کاهش انقباض عضلانی و تسکین اسپاسم‌های عضلانی، بهبود در علائم تنگی کانال نخاعی می‌آورد. به عبارت دیگر، این دارو عملکرد عضلات را از طریق تاثیر بر اعصاب مرتبط با آنها تغییر می‌دهد، نه از طریق تاثیر مستقیم بر روی خود عضله. برای آمپول‌های متوکاربامول، بیشترین مقدار توصیه‌شده برای تزریق، سه گرم در روز است و این تزریق حداکثر تا سه روز توصیه می‌شود، به هر دو شیوه تزریق، یعنی عضلانی یا وریدی. اما تجویز آن و تنظیم دوز باید توسط یک پزشک صورت بگیرد، زیرا داروها و درمان‌های دیگر نیز برای مداوا و کنترل این بیماری ممکن است مورد نیاز باشند.

آمپول سیکلوبنزاپرین؛ درمان سفتی عضلات

سیکلوبنزاپرین یک امپول شل کننده عضلات است که برای تسکین درد و سفتی عضلات ناشی از تنگی کانال نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. معمولاً با استراحت و فیزیوتراپی ترکیب می‌شود و توصیه می‌شود که برای دوره‌های درمانی به مدت دو یا سه هفته مصرف شود.

سیکلوبنزاپرین معمولاً تحت نام تجاری “فکسمید” در دسترس است و همچنین به عنوان یک داروی ژنریک نیز موجود است. در مورد نحوه عملکرد، سیکلوبنزاپرین به گروهی از داروهای شل کننده عضلات تعلق دارد و دقیقاً چگونگی عملکرد آن در شل کردن عضلات مشخص نیست، اما احتمالاً سیکلوبنزاپرین با کاهش سیگنال‌های مغزی که باعث اسپاسم عضلانی می‌شوند، عمل می‌کند.

آمپول های ضد التهاب استروئیدی یا اپیدورال

تزریق استروئید اپیدورال کمری (Lumbar ESI) یک روش درمانی است که با استفاده از آمپولی حاوی استروئید کورتیکواستروئید به فضای اپیدورال اطراف اعصاب نخاعی در ناحیه کمر انجام می‌شود. هدف اصلی این تزریق، مدیریت درد مزمنی است که ناشی از تحریک و التهاب ریشه‌های عصبی نخاعی در ناحیه ستون فقرات به دلیل شرایط خاص یا آسیب‌های مختلف می‌باشد.

این تزریق‌ها می‌توانند به چندین شکل موثر باشند:

• کنترل پاسخ التهابی ناشی از منابع شیمیایی و مکانیکی درد، از جمله عصب‌های فشرده شده یا دیسک‌های تحلیل رفته.
• کاهش التهاب و تورم در ناحیه تحریک شده.
• کاهش فشار و فشار عصبی که می‌تواند به درد و علائم مرتبط با آن منجر شود.

این تزریقات ممکن است به صورت خالص از استروئید، یا ترکیب شده با داروی بیهوشی صورت گیرد. همچنین، تزریق بی‌حس‌کننده‌ها مانند لیدوکائین یا بوپیوواکئین نیز می‌تواند به تخفیف درد کمک کند. معمولا در روش پی آر پی زانو یا کمر از آمپول لیدوکایین در کنار داروی اصلی استفاده می‌شود.

آمپول دگزامتازون ؛ کاهش درد کمر

دگزامتازون یک استروئید است که معمولاً برای کاهش درد و پاسخ التهابی در بافت‌های آسیب دیده، مانند درد، قرمزی و ورم، پس از جراحی استفاده می‌شود. همچنین در افرادی که از تنگی کانال نخاع رنج می‌برند، دگزامتازون به همراه بی‌حس کننده موضعی در اطراف عصب مورد استفاده قرار می‌گیرد. عملکرد این دارو بر اساس کاهش تولید واسطه‌های التهابی، و معکوس کردن افزایش نفوذپذیری مویرگی است. استفاده منظم از داروهای کورتیکواستروئیدی، به ویژه در مقادیر بالا و به مدت طولانی، می‌تواند منجر به مشکلات مختلفی شود، از جمله سرکوب سیستم ایمنی، کاهش چشم‌انداز استفاده از آن، اختلالات در سطح هورمون‌ها و سیستم عصبی، افزایش خطر عفونت‌ها و بروز علایم وابستگی می‌شود بنابراین  توصیه می‌شود استفاده از دگزامتازون تحت نظارت و دستورات پزشک صورت گیرد.

آمپول بتامتازون؛ کاهش التهاب ناحیه تحت فشار

بتامتازون یک داروی استروئیدی است که در شکل‌های مختلف مانند خوراکی و تزریقی در دسترس است و به طور ویژه برای درمان درد در بیماران دچار تنگی کانال نخاعی بسیار موثر است. این دارو از دسته استروئیدها است که با کاهش ناقل‌های شیمیایی ایجاد کننده التهاب، فشار وارد شده را کاهش می‌دهد. به علت اینکه بتامتازون یک داروی استروئیدی است، بیمارانی که سابقه بیماری قلبی یا افرادی که فشار خون بالا دارند، همچنین زنان باردار یا کسانی که شیردهی می‌کنند، باید پزشک خود را مطلع کنند تا در صورت استفاده از این آمپول، خطری برای سلامتی آنها ایجاد نشود. همچنین باید اشاره کنیم که از آمپول‌های مختلفی همچون بتامتازون برای رفع عوارض یا درمان کم آبی دیسک کمر استفاده می‌کنند.

این موارد ممکن است به عنوان عوارض جانبی یا تداخلات با داروهای دیگر مورد توجه قرار گیرند، بنابراین مشاوره پزشکی قبل از استفاده از این دارو بسیار حیاتی است.

آمپول تریامسینولون؛ آزادکننده آنزیم‌های ضد درد

تریامسینولون نیز یک داروی استروئیدی است که برای کنترل بیماری‌های خود ایمنی، سیاتیک، و درمان التهاب ناشی از تنگی کانال نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با جلوگیری از جمع شدن سلول‌های التهابی در ناحیه دیسک و نخاع و آزاد کردن آنزیم‌های کاهنده درد، به کاهش درد ناشی از تنگی کانال نخاعی کمک می‌کند. مدت زمان تاثیر این آمپول حدود دو تا سه ساعت است و متابولیت‌های غیرفعال این دارو از طریق کلیه دفع می‌شوند. استفاده از این دارو ممکن است به عوارضی مانند اضطراب، تاری دید، سرگیجه، تپش قلب و تنگی نفس منجر شود.

بنابراین، بهتر است تزریق آن در محیط اورژانشی انجام شود و تحت نظر پزشک قرار گیرد. همچنین، استفاده از این دارو باید با دقت و با توجه به دستورات پزشک صورت گیرد تا به حداقل رسیدن خطر عوارض احتمالی کمک شود. باید اشاره کنیم که تریامسینولون بهترین آمپول برای زانو درد و کمر درد است.

آمپول ضد التهاب غیر استروئیدی؛ مسکن ضد درد

آمپول‌های ضد التهاب غیر استروئیدی می‌توانند به عنوان یکی از روش‌های درمانی برای کاهش کمردرد  ناشی از تنگی کانال نخاعی مورد استفاده قرار بگیرند. این داروها معمولاً شامل داروهایی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک، و نیز مواد مسکن مانند پاراستامول می‌شوند. آمپول‌های ضد التهاب غیر استروئیدی با کاهش التهاب، تورم و درد در ناحیه مورد نظر موثر هستند. این داروها عمدتاً با مهار تولید پروستاگلاندین‌ها که باعث التهاب می‌شوند، عمل می‌کنند. استفاده از این داروها می‌تواند به تسکین درد و کاهش التهاب در منطقه کمک کند و باعث بهبود وضعیت بیمار شود.

دیکلوفناک یک دارو و آمپول ضد التهاب غیر استروئیدی است که به خوبی می‌تواند درد ناشی از تنگی کانال نخاعی را مهار کند. آمپول دیکلوفناک که به آن بهترین آمپول ضد التهاب دیسک کمر نیز می‌گویند با سرعت مواد شیمیایی که از آنزیم‌های سیکلواکسیژناز ترشح می‌شود را مسدود می‌کند. دو شکل متفاوت این آمپول شامل دیکلوفناک پتاسیم و دیکلوفناک سدیم است، که پتاسیم آن به طور عمده زودتر جذب می‌شود. استفاده از این دارو برای مهار درد و التهاب موثر است، اما باید توجه داشت که استفاده از هر نوع دارویی باید با دستور پزشک و با رعایت دستورالعمل‌های مربوطه صورت گیرد.

سخن پایانی

روش تزریق آمپول برای درمان تنگی کانال نخاعی و کاهش علائم آن یک روش غیرجراحی و موثر برای تسکین موقت درد است. برای درمان تنگی کانال نخاعی، آمپولهای مختلفی می‌توانند تزریق شوند تا به تسکین درد و بهبود وضعیت بیمار کمک کنند. آمپول‌های تجویزی ممکن است شامل استروئیدها و بی‌حس کننده‌های موضعی باشند. و انواع داروهای تزریقی شامل ضد التهاب‌های استروئیدی و غیراستروئیدی است که حجم و غلظت آنها بر اساس نیاز فردی متفاوت است. با وجود تفاوت اشکال دارویی و محل تزریق ،به طور کلی این داروها می‌توانند به میزان قابل توجهی التهاب اطراف عصب تحریک شده را که باعث درد و ناراحتی در کمر و پا می‌شود، کاهش دهند.

سوالات متداول در مورد آمپول برای تنگی کانال نخاعی

۱. بهترین امپول برای تنگی کانال نخاع چه تاثیری دارد؟

 بهترین امپول برای درمان آن بستگی به وضعیت و شرایط هر بیمار دارد. در کل این داروها با کاهش التهاب در اطراف عصب‌ها و بافت‌های نخاعی به تسکین درد کمک می‌کنند.

۲. اثربخشی امپول‌های تنگی کانال نخاع چقدر طول می کشد؟

در بعضی از موارد، تسکین درد و بهبود علائم می‌تواند در عرض چند روز تا چند هفته ایجاد شود. اما در موارد دیگر، این اثر ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد و شاید به مدت مداوم چند ماه یا بیشتر ادامه داشته باشد. به ویژه اگر تنگی کانال نخاعی مرتبط با بیماری مزمن باشد.

۳. آیا تزریق استروئید اپیدورال دردناک است؟

تزریق استروئید اپیدورال ممکن است به دلیل وجود سوزن و تزریق داروی استروئیدی به فضای اپیدورال فرد را دچار ناراحتی و کمی درد کند. اما بیشتر پزشکان قبل از تزریق دارو، یک بی‌حس کننده موضعی را بر روی پوست در ناحیه‌ای که سوزن قرار می‌گیرد، تزریق می‌کنند تا احساس درد شدیدی نکنید.