درد مچ دست می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد و دانستن اینکه این درد در چه شرایطی رخ می‌دهد، می‌تواند به تشخیص علت آن کمک کند. در ادامه، چند سؤال کلیدی را بررسی می‌کنیم تا مشخص شود که آیا درد مچ دست شما تنگی کانال مچ دست است یا نه؟
۱. درد مچ دستتان بیشتر در چه زمانی اتفاق می‌افتد؟
اگر درد بیشتر شب‌ها سراغتان می‌آید و با بی‌حسی، سوزن‌سوزن شدن یا ضعف دست همراه است، احتمالاً دچار تنگی کانال مچ دست (سندرم تونل کارپال) هستید.این مشکل به دلیل فشرده شدن عصب مدیان در مچ دست ایجاد می‌شود و اغلب در افرادی که زیاد از کیبورد و ماوس استفاده می‌کنند یا کارهای تکراری با دست انجام می‌دهند، دیده می‌شود.معمولا تکان دادن دست در شب باعث کاهش بی‌حسی می‌شود، اما در موارد شدید ممکن است درد مداوم شود.
اگر درد بیشتر صبح‌ها بعد از بیدار شدن حس می‌شود و بعد از مدتی حرکت کردن کاهش می‌یابد، ممکن است آرتروز و التهاب مفصل داشته باشید.این نوع درد معمولاً همراه با سفتی مفصل است و به مرور زمان بدتر می‌شود.افزایش سن، ضربه‌های قدیمی یا کار زیاد با مچ دست می‌توانند از دلایل بروز آرتروز باشند. آرتروز کمر نیز یکی از بیماری های شایع است.
۲. آیا درد هنگام حرکت دست بیشتر می‌شود؟
اگر هنگام بلند کردن اشیا یا انجام حرکات خاصی مثل چرخاندن مچ درد دارید، احتمالاً دچار التهاب تاندون‌ها (تاندونیت مچ دست) شده‌اید.این مشکل به دلیل استفاده بیش از حد از مچ دست و فشار زیاد بر تاندون‌ها ایجاد می‌شود.معمولاً دردی تیرکشنده احساس می‌شود که در برخی حرکات خاص شدت پیدا می‌کند. علاوه بر تاندونیت مچ دست، این امکان وجود دارد تاندونیت زانو هم تجربه کنید.
۳. آیا در مچ دستتان برآمدگی یا توده‌ای حس می‌کنید؟
اگر در کنار درد، یک توده نرم روی مچ دارید که ممکن است همراه با ضعف یا بی‌حسی باشد، احتمالاً کیست گانگلیونی دارید.این کیست‌ها معمولاً خطرناک نیستند، اما اگر باعث درد یا محدودیت حرکت شوند، باید به پزشک مراجعه کنید.
۴. آیا درد همراه با ضعف شدید و بی‌حسی در کل دست است؟
اگر علاوه بر مچ، کل دستتان ضعیف شده و حس سوزن‌سوزن شدن در بازو و انگشتان دارید، ممکن است مشکل شما مربوط به عصب‌ها باشد (نوروپاتی محیطی).
این وضعیت در افرادی که دیابت دارند یا کمبود ویتامین B12 دارند، بیشتر دیده می‌شود.
تنگی کانال مچ دست یا سندرم تونل کارپال زمانی رخ می‌دهد که عصب مدیان در تونل کارپال تحت فشار قرار بگیرد. این فشار می‌تواند به دلایلی مانند حرکات مکرر، التهاب، آسیب‌دیدگی یا تغییرات هورمونی ایجاد شود. علائم آن شامل درد، بی‌حسی، گزگز و ضعف در دست و انگشتان است.
| گروه‌های در معرض خطر | دلایل افزایش ریسک |
|---|---|
| افرادی که کارهای تکراری انجام می‌دهند | تایپ کردن، کار با موس، خیاطی، نواختن ساز، رانندگی طولانی‌مدت |
| افراد بالای ۴۰ سال | افزایش سن و کاهش انعطاف‌پذیری تاندون‌ها و بافت‌های مچ دست |
| کارگران و تکنسین‌های صنعتی | استفاده مداوم از ابزارهای دستی مانند پیچ‌گوشتی و دریل |
| ورزشکاران حرفه‌ای | ورزش‌هایی مانند تنیس، بدمینتون، وزنه‌برداری که به مچ فشار وارد می‌کنند |
| زنان، به‌ویژه در دوران بارداری یا یائسگی | تغییرات هورمونی که باعث تورم و فشار بر عصب مدیان می‌شود |
| افراد مبتلا به دیابت | تأثیر دیابت روی اعصاب و افزایش التهاب در مچ دست |
| افراد دارای بیماری‌های التهابی مانند آرتروز و رماتیسم | التهاب مزمن که فضای تونل کارپال را کاهش می‌دهد |
| افراد دارای اضافه‌وزن یا چاقی | فشار بیشتر روی مچ دست و افزایش احتمال التهاب |
| کسانی که سابقه شکستگی یا آسیب‌دیدگی مچ دارند | تغییر شکل استخوان‌ها و تنگ‌تر شدن فضای عصب مدیان |
| افرادی که سبک زندگی کم‌تحرک دارند | ضعف عضلات حمایت‌کننده مچ و افزایش فشار روی تاندون‌ها |
| نام بیماری | نحوه تأثیر بر تنگی کانال مچ دست |
|---|---|
| دیابت | آسیب به اعصاب محیطی و افزایش التهاب در عصب مدیان |
| آرتریت روماتوئید | التهاب مفاصل و تاندون‌ها که فضای تونل کارپال را کاهش می‌دهد |
| کم‌کاری تیروئید | ایجاد تورم در بافت‌های مچ و افزایش فشار بر عصب مدیان |
| آکرومگالی (رشد بیش از حد استخوان‌ها) | رشد غیرطبیعی استخوان‌ها که ممکن است فضای تونل کارپال را تنگ کند |
| نقرس | تجمع کریستال‌های اسید اوریک که باعث التهاب و تورم در مچ می‌شود |
| لوپوس و سایر بیماری‌های خودایمنی | التهاب مزمن که روی تاندون‌ها و اعصاب مچ تأثیر می‌گذارد |
| بیماری‌های کلیوی مزمن | اختلال در تعادل مایعات و ایجاد تورم در بدن ازجمله مچ دست |
| چاقی مفرط | افزایش فشار روی مچ دست و افزایش احتمال التهاب |
| بیماری‌های هورمونی مانند سندرم کوشینگ | تغییرات هورمونی که باعث افزایش تورم در مچ دست می‌شود |
| بارداری و تغییرات هورمونی | افزایش مایعات بدن که ممکن است باعث تورم و فشار بر عصب مدیان شود |
| تومورهای مچ دست | ایجاد توده‌هایی که فضای تونل کارپال را اشغال کرده و به عصب مدیان فشار می‌آورند |
| سابقه شکستگی یا آسیب‌دیدگی مچ دست | تغییر شکل استخوان‌ها که باعث کاهش فضای تونل کارپال می‌شود |
در صورت داشتن درد، ابتدا باید استراحت کنی و فعالیت‌های سنگین را کاهش دهی تا فشار روی مچ کم شود. بستن مچ‌بند در شب و استفاده از کمپرس سرد نیز تاثیر مثبت دارد. مصرف داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند.
در صورت احساس گزگز یا بی‌حسی، انجام تمرینات کششی و نگه‌داشتن مچ در زاویه مناسب اهمیت دارد. اگر علائم شدت گرفت، به پزشک مراجعه کن.
در صورتی که ضعف در دست یا انگشتان وجود داشت، فوراً به پزشک بروید. برای مشاهده و کسب اطلاعات بیشتر از بهترین قرص و مکمل های مولتی ویتامین برای ورزشکاران کافیست وارد لینک شوید .
توجه داشته باشید که اگر در حین تمرینات درد شدیدی احساس کردید، باید متوقف شوید و با پزشک مشورت کنید. این تمرینات می‌توانند به بهبود وضعیت مچ دست و کاهش علائم کمک کنند.
اگر بعد از چند هفته استراحت و و انجام کارها و ورزش های گفته شده؛ علائم شما بهبود نیافت بهتر است وموارد زیر را تجربه کردید؛ به پزشک مراجعه کنید.
پزشک برای تشخیص تنگی کانال مچ دست (سندرم تونل کارپال) ابتدا تاریخچه پزشکی و علائم بیمار را بررسی می‌کند. او ممکن است سوالاتی درباره شدت و زمان بروز علائم بپرسد. سپس، یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد که شامل ارزیابی قدرت و حساسیت دست‌هاست و ممکن است تست‌های خاصی مانند تست Tinel و تست Phalen را نیز انجام دهد. در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویری مانند سونوگرافی یا MRI و همچنین آزمایش‌های الکترودیاگنستیک مانند نوار عصب و الکترومیوگرافی را درخواست کند تا به تشخیص دقیق‌تری دست یابد و بهترین روش درمانی را تعیین کند.
درمان‌های پزشکی تنگی کانال مچ دست (سندرم تونل کارپال) شامل چند روش است که به بهبود علائم کمک می‌کنند. داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند و فشار بر عصب مدیان را کاهش می‌دهند. همچنین، تزریق کورتیکواستروئید می‌تواند التهاب را سریعاً تسکین دهد. فیزیوتراپی شامل تمرینات و کشش‌هایی است که به تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی کمک می‌کند و فشار کمتری به عصب وارد می‌آورد. استفاده از آتل یا مچ‌بند نیز مچ را تثبیت کرده و حرکت‌های غیرطبیعی را محدود می‌کند. در صورت عدم موفقیت درمان‌های غیرجراحی، جراحی آزادسازی عصب می‌تواند فشار را بر عصب مدیان کاهش دهد. همچنین، مدیریت بیماری‌های مرتبط مانند دیابت و تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند. این روش‌ها می‌توانند به صورت ترکیبی استفاده شوند و بسته به شرایط فرد، پزشک بهترین گزینه را توصیه خواهد کرد.
تنگی کانال تخاعی اختلالی است که طی آن فضای کوچک کانال دست تنگ شده و اعصاب و نخاع را تحت فشار قرار می‌دهد.
پادرد شدید – کمردرد – اسپاسم عضلانی – احساس ضعف در پاها
ورزش – فیزیوتراپی – داروهای مسکن – تزریق کورتون – عمل جراحی
تنگی کانال دست درمان قطعی ندارد. اما ورزش، استفاده از داروهای مسکن و حتی عمل جراحی می‌تواند تا حد زیادی می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی بیمار تأثیر داشته باشد.
فروشگاه اینترنتی فست طب با تامین محصولات و کالای پزشکی برخوردار از تکنولوژی روز دنیا از طریق شرکت های بین المللی، تلاش می‌کند کیفیت در روند درمان بیماری را برای مشتریان به ارمغان آورد.
