تاندون‌های همسترینگ، گروهی از ماهیچه‌ها در پشت ران پا هستند. التهاب و آسیب در این تاندون‌ها باعث مشکلی به نام تاندونیت همسترینگ یا التهاب همسترینگ شود. این التهاب به دلیل به کارگیری بیش از اندازه تاندون‌ها در انجام فعالیت‌های ورزشی مانند دویدن و پریدن شکل می‌گیرد. تاندونیت در عضلات همسترینگ می‌تواند در هر سه ماهیچه همسترینگ، چه در قسمت بالای ران و چه در پشت زانو، رخ دهد.

در ادامه این مطلب از فست طب، شما را با تاندونیت همسترینگ، علائم و نشانه‌ها و همچنین بهترین روش‌های درمان تاندونیت همسترینگ آشنا خواهیم کرد.

التهاب تاندون همسترینگ (پشت ران) چیست؟

التهاب تاندون همسترینگ، وضعیتی است که در آن تاندون‌های پشت ران دچار التهاب می‌شوند. تاندون‌ها بافت‌های همبندی هستند که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند. تاندون‌های همسترینگ، این ماهیچه‌ها را به استخوان‌های لگن، زانو و ساق پا متصل می‌کنند.

زمانی التهاب تاندون همسترینگ رخ خواهد داد که تاندون‌ها تحت فشار زیادی باشند و یا اینکه از آن‌ها به شدت استفاده شود. در این حالت ممکن است در قسمت پشتی ران خود احساس درد یا تورم داشته باشید. خبر خوش این است که در اکثر مواقع، التهاب تاندون همسترینگ با استراحت طی چند روز یا چند هفته درمان خواهد شد.

آیا تاندونیت همسترینگ همان پارگی تاندون است؟

خیر، التهاب تاندون همسترینگ با پارگی تاندون همسترینگ متفاوت است. التهاب تاندون (تاندونیت) تورم و التهاب خود تاندون است، در حالی که پارگی تاندون آسیب جدی‌تری است که باعث جدا شدن بخشی از تاندون از ماهیچه همسترینگ یا استخوان می‌شود. پارگی‌های شدید تاندون ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

افراد در معرض التهاب تاندون همسترینگ

ورزشکاران یا افرادی که با سرعت بالا می‌دوند (به خصوص با شروع و توقف‌های ناگهانی) در بالاترین خطر ابتلا به التهاب تاندون همسترینگ قرار دارند. دونده‌های سرعت، دومیدانی با مانع و افرادی که ورزش‌های پر برخورد مانند فوتبال، بسکتبال یا فوتبال انجام می‌دهند، ممکن است دچار این نوع آسیب همسترینگ یا التهاب تاندون زانو شوند. مطالعات نشان می‌دهند که ورزشکاران بین ۱۶ تا ۲۵ سال در معرض بالاترین خطر آسیب‌های همسترینگ قرار دارند.

همچنین در صورتی که دارای شرایط زیر هستید، احتمال ابتلا به تاندونیت همسترینگ در آن‌ها بیشتر خواهد بود:

• یک ورزشکار جوان در حال رشد
• افراد بالای ۴۰ سال سن
• سابقه آسیب قبلی در همسترینگ
• عدم انعطاف‌پذیری در عضلات چهار سر ران
• خشکی یا ضعف در عضلات همسترینگ

علت تاندونیت همسترینگ چیست؟

التهاب تاندون همسترینگ اغلب بر اثر آسیب ناشی از استفاده بیش از حد تاندون رخ می‌دهد. در این حالت، فشار مکرر روی تاندون منجر به التهاب و آزار آن می‌شود. اما موارد شایعی ایجاد کننده تاندون همسترینگ و حتی تاندونیت کشکک عبارتند از:

استفاده بیش از حد و فشار مکرر از تاندون

انجام فعالیت‌هایی که شامل حرکات تکراری، تغییر سریع جهت یا فشار بیش از حد روی تاندون‌های همسترینگ مانند دویدن، پریدن یا ضربه زدن به توپ می‌شود، به مرور زمان منجر به التهاب تاندون همسترینگ خواهد شد. توجه داشته باشید که در صورت فشار آوردن مداوم به تاندون بدون استراحت کافی و ریکاوری، تاندون همسترینگ با التهاب رو به رو خواهد شد. به همین دلیل است که که اغلب دوندگان، دوچرخه سواران، فوتبالیست‌ها و شناگران با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند.

التهاب همسترینگ یا آسیب در این بافت با عدم تعادل عضلانی

در صورتی که تعادل بین عضلات همسترینگ و گروه عضلانی مقابل آن، یعنی عضلات چهار سر ران وجود نداشته باشد، احتمال ابتلا به تاندونیت همسترینگ افزایش خواهد یافت. هنگامی که گروهی از عضلات به طرز قابل توجهی از دیگری قوی‌تر باشند، فشار روی تاندون‌ها هنگام حرکت و فعالیت بیشتر خواهد شد.

عدم انعطاف پذیری و تحرک از عوامل تاندونیت همسترینگ

سفتی عضلات همسترینگ یا ساختارهای اطراف آن، مانند لگن یا پایین کمر، فشار روی تاندون‌های همسترینگ را افزایش خواهد داد و در این حالت تاندون‌ها بیشتر در معرض التهاب قرار خواهند گرفت. کشش، سفتی یا محدودیت حرکت، سبب التهاب همسترینگ و تاندون‌ها خواهد شد.

مشکلات تکنیکی از علت التهاب تاندون‌های همسترینگ

الگوهای نادرست حرکت یا وضعیت و فرم اشتباه و ضعیف هنگام فعالیت‌های بدنی، فشار نامطلوبی را بر تاندون‌های همسترینگ وارد خواهد کرد. به این ترتیب، ورزش و تمرین‌های زیاد و بیش از اندازه، فعالیت‌های نادرست و نامناسب، تغییرات ناگهانی در حجم و سطح فعالیت، گرم نکردن بدن و از این دست موارد، باعث التهاب تاندون همسترینگ می‌شود.

آسیب‌های قبلی در تاندون

داشتن سابقه آسیب به تاندون همسترینگ، مانند پارگی یا التهاب تاندون می‌تواند تاندون‌ها را ضعیف کرده و آن‌ها را در مقابل التهابات آسیب پذیرتر کند. در صورتی که این آسیب‌ها به درستی درمان نشده و توانبخشی به شکل صحیحی انجام نشده باشد، احتمال بروز مشکلات بیشتر خواهد شد.

اختلال در بیومکانیک طبیعی بدن باعث

هر آنچه بیومکانیک طبیعی اندام‌های تحتانی مانند صافی کف پا یا زاویه پهن لگن، را تحت تاثیر قرار دهد، سبب تغییر جهت نیروهای وارده به عضلات و استخوان‌ها پا خواهد شد. همین امر احتمال ابتلا به تاندون همسترینگ را افزایش می‌دهد.

بالا رفتن سن و تحلیل رفتن عضلات و عضلات

با افزایش سن، تاندون‌ها رفته رفته خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند و انعطاف پذیری و استحکام آن‌ها کم‌تر می‌شود. در نتیجه تاندون‌‌ها بیشتر در معرض آسیب قرار خواند گرفت. به همین دلیل است که احتمال ابتلا به تاندونیت همسترینگ در افراد مسن بیشتر است.

علائم تاندینوپاتی همسترینگ چیست؟

علائم تاندینوپاتی همسترینگ اغلب به تدریج نمایان خواهد شد و با علائم زیر همراه است:

• درد یا حساسیت از اولین علائم تاندینوپاتی همسترینگ: التهاب تاندون همسترینگ اغلب به صورت درد مبهم، تیر کشیدن، کوفتگی یا حساسیت در پشت ران خود را نشان می‌دهد. در صورتی که کشش ناگهانی یا فشار بیش از اندازه روی همسترینگ آسیب‌دیده شکل گیرد، درد تیزی در این ناحیه احساس خواهد شد. التهاب تاندون همسترینگ فوقانی، سبب درد در قسمت‌های بالایی ران خواهد شد. این درد می‌تواند به باسن و لگن نیز انتشار یابد و درد را به قسمت‌هایی از پشت زانو نیز برساند.
• بدتر شدن درد حین یا بعد از فعالیت از علائم تاندونیت: در صورتی که حین یا انجام فعالیت مانند دویدن و ضربه زدن با درد در عضلات همسترینگ شاهد باشید. و با افزایش فعالیت این درد شدت یابد، احتمالا به التهاب تاندون همسترینگ دچار شده اید.
• سفتی و محدودیت دامنه حرکتی: با التهاب تاندون همسترینگ، عضلات همسترینگ سفت شده و انعطاف پذیری در زانو و لگن به حداقل می‌رسد. با کشش این نواحی و یا خم و راست کردن پا، ناراحتی و درد بیشتر شده و انجام فعالیت‌های روزانه مانند راه رفتن و یا بالا پایین رفتن از پله‌ها برای فرد مشکل خواهد شد.
• تورم و گرما در تاندون همسترینگ: یکی دیگر از علائم تاندونیت همسترینگ، تورم و گرما در تاندون‌های همسترینگ است که در پشت زانو و پشت ران احساس می‌شود.
• ضعف یا مشکل در فعالیت‌های قدرتی: چنانچه تاندون‌ها تحریک و دردآلود شده باشند، بر قدرت و عملکرد عضلات تاثیر خواهند داشت که این امر به شکل ضعف در انجام فعالیت‌هایی مانند بالا رفتن از پله‌ها، انجام حرمات ورزشی و حتی چمباتمه زدن خود را نشان دهد.

روش های درمان تاندونیت همسترینگ

درمان تاندونیت همسترینگ در وهله اول کاهش درد و التهاب در تاندون را شامل می‌شود و سپس یافتن علت زمینه‌ای التهاب تاندون را در پی خواهد داشت. اما به طور کلی روش‌های درمان تاندونیت همسترینگ معمولا ترکیبی از موارد زیر است:

شروع درمان با P.R.I.C.E

بهترین راه برای شروع درمان التهاب تاندون همسترینگ، رعایت موارد زیر است که با کلمه اختصاری PRICE شناخته می‌شود:

• مراقبت و استراحت کردن: برای درمان تاندونیت همسترینگ از فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند اجتناب کنید. بنابراین هرگونه فعالیتی که باعث ایجاد درد می‌شود مانند دویدن، پریدن و ضربه زدن را کنار بگذارید. اما توجه داشته باشید که نباید فعالیت را به طور کامل متوقف کنید. چرا که در این حالت تاندون‌ها سفت و خشک خواهند شد. پس بهتر است زانو و لگن خود را به آرامی خم و راست کنید.
• کمپرس سرد (یخ): برای کاهش درد و التهاب تاندون همسترینگ، به طور مرتب به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه کمپرس یخ را روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید تا درد و التهاب در این نقطه کاهش یابد.
• بستن باند: اگر در ناحیه مورد نظر تورم وجود دارد، می‌توانید با بستن باندهای طبی، التهابات را کاهش دهید.
• بالا نگه داشتن پا: بالا نگه داشتن پا به کاهش هرگونه تورم در یا اطراف تاندون کمک می‌کند. برای آسان‌تر کردن این کار، زیر زانوی خود یک بالش قرار دهید.

استفاده از دارو برای درمان تاندونیت همسترینگ

مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن برای کاهش درد و کاهش التهاب تاندونیت همسترینگ بسیار کمک کننده باشند. البته لازم به ذکر است که استفاده از هر دارو باید با مشورت پزشک باشد.

تمرینات کششی و تقویتی برای درمان تاندونیت همسترینگ

انجام تمرینات ورزشی بخش بسیار مهمی از روند درمان التهاب تاندون همسترینگ است. برای شروع خوب است تا تمرینات تقویت کننده همسترینگ و حرمات کششی را برای بهبود قدرت، استقامت و انعطاف پذیری انجام دهید.

درمان با کمک فیزیوتراپی همسترینگ

فیزیوتراپ‌ها می‌توانند برنامه برای توانبخشی به منظور کاهش درد و التهابات تاندون همسترینگ طراحی کنند تا این مشکلات به حداقل برسند. این کار با درمان درستی و امواج فراصوت و تحریک الکتریکی انجام خواهد شد.

بستن آتل برای درمان التهاب تاندون همسترینگ

در برخی از موارد، بستن آتل یکی از روش‌های درمان تاندونیت همسترینگ است. زیرا آتل می‌تواند فشار روی تاندون‌های آسیب‌دیده را کم کند. استفاده از آتل بیشتر برای کاهش التهاب تاندون همسترینگ تحتانی موثر است. می‌توانید هنگام ورزش و یا انجام فعالیت‌ها سنگین از اتل استفاده نمایید تا فشار روی تاندون‌ها کاهش یابد.

تزریق دارو برای کاهش التهاب تاندون همسترینگ

در برخی از مواقع، ممکن است پزشک به منظور کاهش درد و التهابات تاندون همسترینگ، تزریق کورتیکواستروئید را تجویز کند. این روش درمانی شامل تزریق ترکیبی از بی حسی موضعی و کورتیکواستروئید است که به طور مستقیم به داخل تاندون آسیب‌دیده وارد می‌شود.

جراحی آخرین راه درمان تاندونیت همسترینگ

در بیشتر مواقع، درمان‌های غیرجراحی برای کاهش التهابات تاندون همسترینگ کافی است. اما چنانچه علائم پس از ۶ ماه باقی ماند و بهبود نیافت، یا آسیب به تاندون زیاد باشد، به احتمال زیاد باید به درمان با جراحی روی آورد.

آیا پیاده روی برای درمان تاندونیت همسترینگ مفید است؟

انجام برخی از تمرینات می‌تواند باعث بدتر شدن وضعیت تاندونیت همسترینگ شود؛ زیرا ممکن است درد را بیشتر کرده و آسیب را به تاندون افزایش دهد. اما پیاده روی در صورتی که به شکل محدود باشد به تاندون همسترینگ آسیب وارد نمی‌کند. البته بهتر است تا بهبودی کامل، از انجام فعالیت‌های سنگین مانند پیاده‌روی‌هایی که عضلات و تاندون‌ها را به شکل جدی درگیر می‌کند، خودداری نمایید.

مدت زمان درمان همسترینگ چقدر است؟

افرادی که دچار آسیب همسترینگ می‌شوند، اغلب باید برای مدتی از دویدن یا انجام فعالیت‌های سنگین دست بکشند. اما مدت زمان درمان همسترینگ به شدت آسیب بستگی دارد و می‌تواند از ۱-۲ روز تا ۶ هفته متغیر باشد. در بعضی آسیب‌های جدی (به خصوص آسیب‌های تاندونی)، شروع دوباره زودهنگام حرکاتی مانند دویدن سرعت، می‌تواند باعث پارگی مجدد شود.

سوالات متداول درباره تاندونیت همسترینگ

۱- چه چیزهایی باعث تاندونیت همسترینگ می‌گردد؟

تاندونیت همسترینگ اغلب به دلیل فعالیت‌های سنگین رخ می‌دهد. ضمن آنکه ضعف عضلانی، پوشیدن کفش‌های نامناسب و عدم انعطاف پذیری بدن می‌توانند از مسبب‌های تاندونیت همسترینگ شوند.

۲- شایع‌ترین علائم تاندونیت همسترینگ کدامند؟

درد در پشت ران، درد هنگام خم و راست کردن زانو، سفتی و تورم در ناحیه آسیب‌دیده و ضعف در عضلات همسترینگ از شایع‌ترین علائم تاندونیت همسترینگ هستند.

۳- چقدر طول می‌کشد تا تاندونیت همسترینگ درمان شود؟

اغلب این مشکل طی چند هفته با استراحت درمان میابد. اما بسته به شدت آسیب ممکن است مدت درمان تا چند ماه به طول انجامد.